در لحظه

به تو دست‌می‌سایم و جهان را درمی‌یابم،
به تو می‌اندیشم
و زمان را لمس‌می‌کنم
معلق و بی‌انتها
عریان.

می‌وزم، می‌بارم، می‌تابم.
آسمان‌ام
ستاره‌گان و زمین،
و گندم عطر آگینی که دانه می بندد

                                       رقصان

در جانِ سبزِ خویش.

از تو عبورمی‌کنم
چنان که تُندری از شب.ــ

می‌درخشم

و فرومی‌ریزم